4 Mayıs 2010 Salı

6-6


bir zar attım..
6-6 geldi..
şansım bu sefer yaver gitti..
yarın ne gelir acaba..?
dün yolda gördüğüm kadının hiç de yaver gitmemişti..
arkamdan gelirken, içini çeke çeke ağlıyor, bir yandan da telefonda konuşuyordu..
''istanbul'da yanlız başına yaşamak ne kadar zor biliyormusun.. hem de kadın olarak.. ben neler çekiyorum..''
arkamı dönüp bakmak istedim.. ama yapamadım..
onu utandırırım diye korktum..
biraz yavaşladım.. öyle kötü ağlıyordu ki.. ne yapacağımı şaşırdım..
ve hiç bir şey yapamadım..
o da benim onu dinlediğimi fark etti sanırım.. sessizleşti.. yolun kenarına doğru yürüdü.. orada arkasını döndü..
ağlamaya devam etti..
ben bir şey yapamadım..

3 yorum:

  1. Ve tekrar zar atmaya ne dersin ?
    (:

    YanıtlaSil
  2. her güne aslında o zarı atarak başlıyoruz.. :))

    YanıtlaSil
  3. Canim,
    ne kadar guzel ifade etmissin duygularini, aglayan kadinin sesi buraya kadar geldi..

    Dunku attigim zar gele idi :( bu gun iki iki..en sevdigim :) dedigin gibi her gune aslinda zari atarak basliyoruz gercekten..

    YanıtlaSil