ilk bu resmi gördüm..
2. de bu..
bir eminönü manzarası..
hiper-realizm..
ne kadar çok beni etkilediğini az çok koyduğum postlardan belli etmişimdir.. bir önceki postda da seth armstrong'dan bir şeyler mutlaka koyacağımı yazmıştım.. seth armstrong, bana ilginç gelen sanatçılar arasında.. aslında yaptığı, tam anlamıyla hiper-realizm de sayılmaz.. onun resimlerinin içinde bence sürreal çizgiler de var..
anlar, pop durumlar, zamanlar onun hikayelerinin ana parçasını oluşturmuş.. aslında o tam bir bulunduğu alanın ressamı..
turist olarak gezerken bulunduğu alanın içine süper kahramanları yerleştiriveriyor.. 2. resimdeki gibi.. zamanın birinde istanbul'a gelmiş.. resmetmiş..
arada sıradan süper kahraman turistler ve dolaşan mekanın insanları.. süper kahraman olmalarına rağmen onlarda, normal hayatın bir parçası halini alıyor onun gözünde..
Bir kompozisyon en iyi ihtimalle bir çeşit kolaj (küçümsemek adına söylemiyorum) gibi geliyor... Ama nedense ruha, bilince hareket alanı bırakmadığını düşünüyorum. Çizgilerin olanca halleri ile bir biçimi ile yarı fotoğraf sezgisi kendi adıma alışa geldiğim biçimin çok ötesinde.... Güzel çalışmalar fakat nedense örneğin Van GOGH'un o buğday tarlası ve kargalar'ının yararrığı etkiyi yaratmıyor... Elbette bu sadece öznel bir yorum...
YanıtlaSilbenim özellikle ilgi alanıma giren bir konu hiperrealizm.. (hiperrealizm yanında birde kolaj ve lowbrow).. bu yüzden resmin bize hissettirdiği duygular farklı olabilir.. van gogh tabiki tartışılmaz ama bence günümüz sanatçılarının da aynı bakış açısına sahip olmaları beklenmemeli.. ben modern sanatı seviyorum.. keşfedilecek çoooook sanatçı var diyorum..
YanıtlaSil