2 Mart 2010 Salı

amy thompson..







fotoğrafla ilgilenmeye başladığımdan beri gördüğüm bir şey var.. benim sevdiklerim bir çok eleştirmene göre bir anlam taşımayan kareler.. bu kareler de bir çok kişiye göre hiç bir fotoğraf değeri taşımıyor.. ama ben çok seviyorum.. bir çok sümüklü çocuk fotoğrafından daha başarılı, daha bir şeyler anlatan, daha sürprizli geliyor.. özellikle analog makina etkileri ve filmin tabını beklemek.. yada karanlık odada kareye müdahale etmek.. dijital makinayla bunları photoshopla birlikte yakalamak çok yapay geliyor.. neyse benim fotoğraf düşüncelerimden sonra fotoğrafların sahibine gelelim.. tesadüfen gördüm.. amy thompson'a ait bu kareler.. amerikalı bir fotoğrafçı.. sanat eğitimi almış.. bu çalışmalarını evrensel bir yanlızlığı kucaklamak diye tanımlıyor.. bu yalnızlık içinde sessizliği, sakinliği, izole bir yanlızlığı karelemek.. ben karelere bakınca açıkçası o yanlızlığı hissettim..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder